پهلوانی و ورزش باستانی میراث معنوی شاهنامه برای ایرانیان

یک نقال گفت: خروجی شاهنامه و ورزش باستانی برای ورزشکاران ایرانی پهلوانی است که بتوانند دل مردم را به دست بیاورند.

سی‌امین دوره هفته کتاب جمهوری اسلامی ایران با شعار «ما همانیم که می‌خوانیم» از بیست‌ویکم تا بیست‌و‌هفتم آبان ماه ۱۴۰۱ در سراسر کشور برگزار می‌شود که هفتمین روز از هفته کتاب با سه محور کتاب، ورزش و جوانمردی نام گذاری شده است بر همین اساس گفت‌وگویی با مرشد محسن میرزا علی انجام داده ایم.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

مرشد محسن میرزا علی نقال و شاهنامه خوان گفت: من سالیان سال است که از طریق شاهنامه در محضر فردوسی بزرگ هستم، این اثر جهانی برای هر کسی که در هر نقطه‌ای از ایران یا جهان علاقمند به ورزش، کتاب، فتوت و جوانمردی باشد حائز اهمیت است، ورزش باستانی، که در آن دوران باب بود به سه مقوله ورزش، کتاب، جوانمردی ختم میشد اولین چیزی که در دوران کودکی وقتی برای اولین بار همراه پدرم برای ورزش به زورخانه رفتم، جدای از قدرت بدنی ورزشکاران مهم‌ترین چیزی که نظر مرا جلب کرد جوانمردی و عیاری پهلوانی بود که در آنجا ورزش میکردند.

عجین بودن خوی ایرانیان با جوانمردی

به گفته میرزا علی، مهم‌ترین نکته‌ای که در ورزش باستانی به چشم می‌خورد جوانمردی است البته باید بگویم که در کشور ما و سایر ورزش‌ها چنین خصلتی کم و بیش وجود دارد، مردم ما خلق و خو و سبک زندگیشان با جوانمردی و پهلوانی عجین است.

تفاوت میان قهرمان و پهلوان

او می‌گوید: قهرمان در ورزش به دنبال کسب مدال و مقام است، اما پهلوان جدای از ورزش به دنبال شاد کردن دلی است نمونه‌ی بارز آن را ما بار‌ها در شاهنامه خوانده ایم.

پهلوانی ؛ خروجی شاهنامه و ورزش باستانی

این نقال گفت: خروجی شاهنامه و ورزش باستانی برای ورزشکاران ایرانی پهلوانی است که بتوانند دلی به دست بیاورند، شعر معروفی که در وصف پهلوانی می‌گوید تا نیفتادی ز پا افتادگان را دست گیر پهلوان تا که در ؛ افتادگی پیدا کنی بسیار حال.

میرزا علی گفت: پوریای ولی شخصیت مردمی، بااخلاق و جوانمردی بود که قبل از انجام یکی از مسابقات کشتی اش به طور اتفاقی دعای مادر رقیب ورزشی اش را می‌شنود که می‌گفت خدایا پسرم پیروز این میدان باشد، پوریا از خداوند می‌خواهد که بین عقل و دل او حکم کند تا روز مسابقه پسر پیروز میدان باشد و از طریق دل مادری شاد شود.

وی افزود: در ورزش حقیقی، بخشی از ورزش به سلامتی و زیبایی اندام مربوط می‌شود مهم‌ترین بخش آن پرورش فکر و روح است.

اهمیت مطالعه روزانه

میرزا علی گفت: من به عنوان کسی که در حوزه نقالی فعالیت می‌کند پس از سال‌ها کشتی گرفتن هنوز هم ورزش و مطالعه روزانه یکی از ضروری‌ترین موارد زندگیم است.

مطالعه آثار بزرگان ادبیات فارسی ایران

او می‌گوید: متاسفانه سرانه مطالعه در کشور ما نسبت به سایر کشور‌ها بسیار پایین است، به نظر من بهتر است که مردم ما به جای اینکه ساعت‌ها وقت خود را در فضای‌های مجازی بگذرانند به مطالعه آثار بزرگانی، چون سعدی، حافظ و فردوسی حتی در زمان کوتاه بپردازند، زیرا زمانی که آگاهی انسان‌ها به واسطه مطالعه کتاب‌های مفید بالا برود قطعا در تصمیم گیری‌های مهم موفق خواهند بود.

به گفته میرزا علی، ایرانیان در گذشته بخش اعظم زندگیشان کتاب بوده است، به طوری که کمتر خانواده‌ای بود فردوسی را نشناسد، که این نتیجه‌ی مطالعه پدر بزرگ‌ها و مادربزرگ‌ها بوده است، نوع زندگی مدرن امروزی ما را از ورزش و مطالعه دور کرده است.

ایرانی آباد با ورزش، کتاب، جوانمردی

او می‌گوید: طبیعتا وقتی از کتاب و ورزش دور می‌شویم خوی جوانمردی هم در ما کمرنگ‌تر می‌شود اگر چه که هنوز هم ایرانی به جوانمردی شناخته می‌شود، اگر سه مقوله کتاب، ورزش و جوانمردی در کنار هم قرار بگیرند ایرانی آبادتر، مردمانی باسوادتر و سالم‌تر خواهیم داشت.

منبع: پول نیوز

کلیدواژه: کتاب کتاب درسی کتاب فروشی کتاب فارسی کتاب گینس ورزش باستانی میرزا علی

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.poolnews.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «پول نیوز» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۶۴۲۹۰۱۱ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

ننه گلبهار دوستت داریم

فرزندانش در روز ماما گردهم آمده بودند تا قدردان روزها و شب‌های بی‌خوابی او باشند، کودکان حکم نوه و نتیجه‌هایش را داشتند و یک صدا فریاد کودکانه سر می‌دادند، «ننه گلبهار دوستت داریم.»

به گزارش خبرگزاری ایمنا از اصفهان، قابلگی سرمایه ارزشمندی در سرزمین ما بوده که امروز در حال افول و فراموشی است. قابله‌ها افراد مؤمن و توانمندی بودند که در سخت‌ترین شرایط و بدون کم‌ترین امکانات نوزاد را به دنیا می‌آوردند.

ونک روستایی بن بست با جاده‌ای صعب‌العبور و خاکی در ۳۵ کیلومتری غرب سمیرم است، سال‌ها پیش قابله روستا در تابستان و زمستان ننه شیرین و دخترش گلبهار بودند.

نیمه‌های شب، سحر، صبحدم و گاهی عصر و شبانگاه، کوبه در به صدا درآمد و ننه شیرین در یک چشم بر هم زدن عازم می‌شد. کوچه‌های تاریک و سرد و باریک و گاهی پر از برف را پیاده در تاریکی و روشنایی شب و روز می‌پیمود تا به مقصد برسد.

گاهی اواخر بهار و تابستان نیز عشایر میهمان در مزارع اطراف ننه شیرین و خاله گلبهار را برای به دنیا آمدن فرزندشان فرا می‌خواندند و ننه شیرین قصه ما، شب و نیمه شب سوار بر الاغ راهی چادر عشایر می‌شد.

مادران معنوی قصه ما آن روزها خواب و بیداری نداشتند و با توجه به زاد و ولد زیاد هر روز آماده مأموریت بودند؛ بدون چشم‌داشتی از کسی نوزادان را به دنیا می‌آوردند و مادر را تا چهل روز به حمام می‌برند. مراسم خاص روشن کردن چراغ حمام، تیغ زدن نوزادان که امروز حجامت نام دارد و سوراخ کردن گوش دختران از جمله فعالیت‌های آن‌ها بود.

گلبهار سی سنبله قابله ۸۵ ساله ونکی است که مادر معنوی حدود چهل شهید است. شغلی که از مادر و مادر از مادرشوهر، به ارث برده است. ننه شیرین و خاله گلبهار، مادر و دختری که مادران معنوی ۱۰۰ شهید شهر ونک هستند و خاله شیرین که خود مادر یک شهید نوجوان است.

امروز فرزندانش گردهم آمده بودند تا قدردان روزها و شب‌های بی‌خوابی او باشند و کودکانی که حکم نوه و نتیجه‌هایش را داشتند، یک صدا فریاد کودکانه سر می‌دادند، «ننه گلبهار دوست داریم.»

خانه خاله گلبهار آذین بسته حجله شهادت بود، شهادت فرزندی که در سن ۱۶ سالگی روز ۱۱ آبان ۱۳۶۱ در عملیات محرم به شهادت رسید و مادر گوشه طاقچه را به تصاویر فرزند و تنها یادگاری‌هایش مزین کرده بود.

در بین یادگاری‌های به جا مانده از شهید تفنگی چوبی است که خودش درست کرده بود و به گفته مادر در روزگار نوجوانی‌اش عراق ایران بازی می‌کرد. امروز تنها دل‌خوشی مادر قاب عکسی بود که مدام اسباب بازی روزهای کودکی فرزندش بوسه باران می‌شد.

آئین نکوداشت مادران معنوی شهدا لبخند را بر لبانش و اشک شوق را در چشمانش جاری کرده بود و از حضور مسئولان و مردم قدردان سپاسگزاری می‌کرد.

به گزارش ایمنا، فرماندار، امام جمعه، فرمانده ناحیه مقاومت بسیج سمیرم، امور بانوان فرمانداری، رئیس بنیاد شهید، مسئولان شبکه بهداشت و درمان، شهرداری و شورای اسلامی شهر ونک و مردم قدردان شهر ونک در این آئین شرکت و از وی تجلیل کردند.

کد خبر 750962